Erzurum Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığında (AFAD) dalgıçlık birimi sorumlusu olarak görev yapan Satılmış Akduman, zatürre teşhisiyle tedaviye alınan 2 yaşındaki oğlunu hastanede bırakıp İspir ilçesinde 4 gün önce buzla kaplı Çoruh Nehri'ne düşerek kaybolan Atakan Zor'un arama çalışmalarına katıldı.
İspir'de Çoruh Nehri üzerindeki asma yaya köprüsünden düşerek buzla kaplı nehir sularında kaybolan 12 yaşındaki Zor'u arama çalışmaları, her türlü kaza ve doğal afette üstün bir özveriyle görev yapan AFAD ekiplerinin bir kez daha kendilerinden önce zor durumdaki insanları düşünmesine sahne oldu. Akduman, Erzurum Valiliği Kriz Merkezinden 4 gün önce gelen görev çağrısıyla Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesinde zatürre tedavisi gören 2 yaşındaki oğlu Kudret Batu'yu hasta yatağında bırakarak Çoruh'ta kaybolan çocuğu arama çalışmalarına katıldı.
Ekip arkadaşlarıyla olayın yaşandığı İspir'e giden Akduman, hava sıcaklığının sıfırın altında 20 dereceye kadar düştüğü bölgede 4 gündür ekibiyle özverili bir çalışma yürütüyor. Akduman yaptığı açıklamada, olay gününden beri ekiplerin aralıksız çalıştığını ancak henüz bir netice alamadıklarını söyledi. Kaybolan çocuğun biran önce bulunması için çalıştıklarını belirten Akduman, "Katman katman buz tabakaları var. Onların altında da kristalleşmiş parçacıklar bulunuyor. Bunlar yoğunlukta olduğu için dalış imkanını da kısıtlıyor ama AFAD, jandarma ve polis ekipleri olarak hep beraber bir çalışma yürütmekteyiz. Soğuk, bizi vücut olarak çok etkilemiyor ama dalış imkanı da vermiyor" dedi.
"HERKESİ KENDİ AİLEMİZİN YERİNE KOYUYORUZ"
Akduman, oğlunu hastanede bırakıp arama çalışmalarına katılmasını ise normal bir davranış olarak değerlendirdi. Davranışının içten geldiğini ve kendilerini başkalarının yerine koyduklarını ifade eden Akduman, şunları kaydetti: "Bilgi üzerine buraya geldik ve kayıp olan çocuğu bulmak için çalışıyoruz. Oğlumun durumu, her geçen saat daha da iyiye gidiyor. Doktorlar, sıcak ortamda tutulması uyarısı yaptı. Aileme geride bıraktığım mesai arkadaşlarım yardımcı oldu. Bu, bir özveri, içten gelen bir hissiyat. Bu insanları, kendi ailenin yerine koyuyorsun. Ona göre özverili bir şekilde çalışman lazım. Kendini o ailenin yerine koyacaksın ki bu özverili çalışmayı ortaya koyabilesin. Bizler, sadece bu olayda değil, karşılaştığımız diğer tüm olaylarda aynı duygu ve hissiyatla hareket ediyoruz."
