Biz yetişkinlerin, anne-babaların nasıl geçtiğini çok da anlamadığı, “Daha dün okula başlamıştı yahu” yorumunu yaptığı, çocuklar için ise uzun ve zorlu olarak hatırlanacak bir koca eğitim-öğretim yılı daha son buldu.
Çocuklarımızın kimi ilkokul yılını, kimisi ilköğretimi, kimi sınavlara hazırlık stresiyle dolu lise yıllarını bitirdi.
Birçok gencimiz ise okulunu bitirip yıl boyunca üniversite sınavlarına hazırlandı.
Neredeyse her aşaması sınav, test, yarışma, çekişme ile dolu yıl boyunca çocuklarımız gerildi, sıkıldı, bunaldı.
Hafta sonu yapılacak olan üniversiteye giriş sınavları sonrası bu tüm eğitim-öğretim camiası bu stresten bitmiş olacak.
Haliyle…
Tatil ile birlikte şimdi artık bunların tamamını bir yana bırakmanın da zamanı geldi.
Adı üstünde yaz tatili…
Çocuk için bu tatil kavramı gerçek manada rahatlamanın, senenin yorgunluğundan kurtulmanın adı olmalı.
Milli Eğitim Bakanlığı’nın son yıllarda uygulamaya koymaya çalıştığı gibi tatil öğrenciye daha çok çalışma ve ödev yaptırma işine dönüşmemeli.
Olsa da bizim buralarda çok da ödev yapmak ile geçmediği kesin.
Her ne kadar bizim çocukluk yıllarımıza kıyasta, şimdiki çocuklar daha rahat bir ortamda olsa da yaz tatillerinin planlaması çok daha büyük önem arz ediyor.
Eskiler bilir.
Bizim zamanımızda çocuklar sokaklara çıkar yaz boyunca, bitap düşene kadar oynar, terler, yazın tadını çıkarırdık.
Köyde tarlada bitap düşene kadar çalışsak da iş sonunda oyun oynamaktan vazgeçmezdik.
Ha keza şehirde de bir yakınımızın, babamızın iş yerinde çalışmaya gider buna rağmen o tatil olayını fazlasıyla yerine getirirdik.
Tatil demek sokaklara çıkmak, senin yorgunluğunu atma, rahat olma anlamına gelirdi o zamanlar.
Fakat şimdi tatilin ifade ettiği olaylar bile farklı.
Şimdiki çocukların yönelimi farklı.
Mesela sokakta oynayan çocukların sayısı çok az artık.
Tatilde telefonlar, tabletleri eline alan çocuklar var.
Evden çıkmadan aynı seyirde kafalarını çok zararlı içerikler ile meşgul eden daha büyük bir beyin yorgunluğu yaşamaya devam ediyorlar.
Eğer şanslı ve maddi olarak iyi durumda olan ailelere sahiplerse bir yerlere gidip tatil yapabiliyorlar.
Bir de dezavantajlı gruplar var tabi.
Onlar da iki gruptan farklı olarak aşırı derecede yoksulluk çeken, zor durumdaki ailelerin çocukları.
Çalışmak zorunda kalan, zorlanan, mecbur bırakılan sokak çocukları.
Yaz boyunca sokaklarda çalışıp ya mendil satıyorlar, ya araç camı siliyorlar.
Esas sıkıntılı bir süreç geçiren, esas özellikle durumu irdelenmesi gereken kesimin başında bu çocuklarımız geliyor.
Çünkü onlar sokaklarda çalışarak daha küçük yaşta eğitimden uzaklaşıp sokağın tehlikeli boyutu ile kötü tarafıyla yüz yüze geliyor.
Yaşıtları evlerinde oyunlar oynarken onlar sokağın tekin olmayan kültürü ile büyüyorlar.
İşte bizim sorumuz tam da burada.
Bir tarafta aşırı rahatlıktan internet ortamında yozlaşan çocuklar.
Diğer tarafta sokaklarda elimizden kayıp giden çocuklar.
Ortası yok artık.
Ara kuşak yok.
Çocuklarımız öyle ya da böyle elimizden kayıyor, yanlış yönelimlere kurban gidiyor.
Ve biz anne babalar çoğu zaman bunun bilincinde olmuyor, ya da bu işin önünü alacak durumda olmuyoruz.
Ne yapacağız peki?
Çocuklara çocuk gibi yetişmelerini sağlayacak bir hayat hazırlayacağız.
Çocuk, çocuk olmayı hatırlayacağı gibi büyümeli.
Çocukça yetişmeli.
Çocuklar gibi gülmeli, çocukça mutluluklar yaşamalı.
Ne aşırı rahatlıktan ne de sokaklarda çalışarak çocukluğunu unutmalı.
Peki çaresi?
Çaresi bizde.
Çünkü onlar çocuk.
Onların bildiği bir şey yok.
Onlar adına her şeyi bilen bizleriz.
Onları telefonlara, tabletlere hapsedenler de sokaklarda çalıştıranlar da bizleriz.
Şimdi bir kez daha düşünecek.
Karnenin öncesinde okul sıralarında eğitim ve öğretim ile şekillenmeye çalışan çocuklarımız yaz ayında da bu sürecin devamını getirecek şekilde yetiştireceğiz.
Karne tüm çocuklar aynı şartlarda iken, karne sonrası bir anda büyük uçurumlar yaratan bu olumsuz durumlar artık ortadan kalkmalı.
Çocuklarımız çocuk gibi olmalı.
Çocuklarımız iyi yetişmeli ki geleceğimiz de güzel olsun.
Çocuklara da, büyüklere de iyi tatiller!
