Oktay Güler yazdı... Oktayyy, Oktayy koş burda ölü bir güvercin var.Tamam.. Allahhh… cııvvvvvv geliyorum. Hani nerde?Hadi ama burada tarlanın ortasında.Ahhhh, anneee!!! O gün abim beni ilk kez dövmüştü. Ölü bir güvercinin arkasından bayrağı teslim almaya çalışan bir atlet hızıyla koştuğum için, arsanın ortasına atılan plastik iplerin arasına dolanan ayaklarımı kontrol edemediğim için, tepetaklak düşüp dizlerimi parçaladığım için….Anne çok acıyor.Anne bastırma nolur!Eşek sıpası , niye öyle koştun ki, yazık değil mi ayaklarına, ahh benim kuzum!Ben dedim anne senin oğluna, ölü bir güvercini göreceğim diye nasıl hızlı koşuyordu. B.. vardı o kadar hızlı koşmaya.Tamam sen de konuşma artık, bak kardeşinin dizleri kanıyor, yardım et de yıkayalım.…. -İmdat, valla billa ben ters bakmadım, hem ben sizi tanımıyorum ki, niye size bilerek çarpayım.Gel lan buraya, seni biz var ya….Ahh vurmayın ya, imdattt!Veysel bu dövüşen kardeşin değil mi , koş hadi!..Evet, koşun hadi, bırakın lan kardeşimi, defolun it sürüleri…Oh abi, iyi ki geldin tam da…Yürü çabuk eve, seninle evde görüşürüz… ….Sakın sigara içtiğimi bizimkilere söyleme tamam mı?Tabi ki söylemem, söz hem de erkek sözü.…..Baba, bir şey diyeceğim ama çok kızma tamam mı?Söyle aslan oğlum, kızmam.Baba, abim sigara içiyor.Neeee,,, Veysel, Veysellll!!!!…… Seni seviyorum demenin ayıp(!), seni çok seviyorum demenin( !) günah görüldüğü zamanlarda abim ilk kez yatılı okul pansiyonlarında jetonlu telefon kuyruğu beklerken günahına beni de ortak etti. Önce havadan sudan hasbihal ettikten sonra birden seni çok seviyorum demişti.Ne diyeceğimi bilmeden ‘’ Ben de, ben de çok seviyorum seni’’ demiştim. Bu cümle iki gün midemi doldurmuş olsa gerek sevincimden hiçbir şey yiyememiştim. Büyüdük şimdi, ben güvercin için parçalanan dizlerime yanarken aslında abimin de içinin benim için parçalandığını ANLADIM. Tanımadığım kişilerle yolda çarpıştığım için yediğim dayağa tam zamanında müdahale ederek babamdan sonraki kahramanın ABİM olduğunu FARK ETTİM. Sırf babam beni daha çok sevsin diye içtiği sigarayı babama ispiyonladım, PİŞMAN OLDUM. Yıllar geçti şimdi, geçiyor da . Ben tırnak oldum o et, ben yarayım o kabuk. Artık takılmıyor ayaklarım plastik iplere ya da yolda çarpmamaya çalışıyorum tanımadığım insanlara. Velev ki düşsem, velev ki çarpsam bilirim yine koşar gelirsin, tutarsın ellerimden. Biz; sevgileri çok saklı, çok gizli ama çok ciğerden yaşadık. Abim ‘’ gardaşım ‘’ derdi, benim ciğerlerim nefesle tutuşurdu. Birbirimizi üzmeyelim diye dertlerimizi çok paylaşmazdık. Derdimiz varsa sesimizin tonundan anlardık. Bilirim işte, sende olanı bana vereceğini, yüreğinin büyüklüğünü, masumluğunu, benim için yapacağın fedakarlıkları.Sen de bilmelisin şimdi. Benim şansımdır sana kardeş olmak, aynı canın rahmine düşüp sana ABİM diyebilmek. Günahsa ağzım dolu dolu söylüyorum işte. Seni çok seviyorum ABİM…. (Önemli not 1: Hayatta yaşadığına şükredeceğiniz insanlar varsa şükrü sebep bilip şükranlarınızı söyleyin. Bakarsınız geç kalır şükranlar hüsranlara karışır.) …… KİMLİK Avuç içlerinden öpmenin huzurunu bilir misin sen?Dünyaya bir çift ela gözle bakmanın sevincini,Kokunla cenneti,Sesinle şiiri,Varlığının ruhuma verdiği mutluluğu?Bilmezsin,Bilemezsin sen…Sen hiç sevildiğini htin mi,Sana bakarken gözleri güleni gördün mü,Seni senden çok merak edene rast geldin mi?Kim sana alışkanlık, kim sana sevda?Koy elini vicdanına…Korkma söyle ,Sen kiminsin,Kim senin?