Gece yatağa girerken kendinize sorun: “Bugün kaç kalbe dokundum?”
Hayatta en büyük makam, ne gösterişli bir unvan ne de yüklü bir servettir. En yüce mertebe, erdemle yoğrulmuş bir kalptir. Oysa başarı, çoğu zaman statü, maaş ya da koltukla ölçülüyor. Gerçek değer ise yüreğimizde taşıdığımız merhamettedir.
Sabahın ilk ışıklarıyla uyanan şehirlerde insanlar telaşla savrulur: Kimi toplantılara koşar, kimi geçim derdine düşer, kimi sınav kaygısına yenilir. Bu hengâmede en çok ihtiyaç duyduğumuz şey, içimizdeki insanlıktır. İnsanı yücelten, cebindeki para değil, işgal ettiği makam değil; yüreğinden taşan iyiliktir.
İyiliğin Sessiz Gücü
İyilik, vitrinlik bir meziyet değil; içten, sessiz bir duruştur. Alkış ya da ödül beklemez. Küçük ama anlamlı jestlerle büyür:
● Bir yetimin başını okşamak,
● Muhtaç birine el uzatmak,
● Yalnız bir komşuya “İyi misin?” diye sormak,
● Çevrimiçi bir platformda birine destek mesajı yazmak.
Bazen küçük bir dokunuş, bir ömrün en parlak hatırasına dönüşür. Düşünün: Uzakta okuyan bir evladın yere düştüğünü hayal eden bir anne. O sırada bir yabancı, çocuğuna yardım eder. Annenin yüreğine dolan huzur, işte iyiliğin ta kendisidir. Başkalarının sevdiklerine uzattığımız el, vicdanımıza attığımız bir imzadır.
İyilik Nedir?
İyilik, afişlerde parlatılmaz. Gönülde yeşerir, sessizce büyür. Gösteriş için yapıldığında samimiyetini yitirir. Gerçek iyilik, görünmeden akar; karanlık anları usulca aydınlatır. Evrenin dengesi, bu görünmez iyiliklerle ayakta durur.
İyi Bir İnsan Olma Yolculuğu
Bu yol, sabırlı ve içe dönüktür. İlk adımı şu sorudur: “Gerçekten iyi biri olmak istiyor muyum?”
Empati: Yolun Temel Taşı
Bir sokak çocuğunun yalınayak yürüdüğünü gördüğümüzde içimiz sızlıyorsa, doğru yoldayız. Merhamet, yaşlı birinin elini tutmakla, engelli birine kapı açmakla, bir yabancının yükünü paylaşmakla başlar.
Gün İçindeki Fırsatlar
Hayat, iyilik için fırsatlarla doludur: Bir tebessüm, bir selam, bir yardım eli. Birini kendi evladınız, kardeşiniz gibi gördüğünüzde, yardım görev olmaktan çıkar, gönülden bir armağana dönüşür.
Dürüstlük ve Affetmek
İyi insan, hatayı örtmek yerine, dürüstçe yüzleştirir ve iyileştirir. Affetmek, yalnızca karşımızdakini değil, kendi kalbimizi de özgürleştirir.
Küçük Jestler, Büyük İzler
Bir öğrencinin defterini satın almak, birinin yolunu tarif etmek, bir yabancının mesajına içten bir yanıt vermek… Bu küçük anlar, bir hayatı değiştirebilir.
Son Söz
İyi insan olmak, zenginlik ya da eğitimin ötesindedir. Yüreğin istediği bir makamdır. İçimizdeki iyilik tohumu, sevgiyle sulandığında bir çınara dönüşür.
Unutmayın: Geriye mal mülk değil, kalplerde bıraktığımız izler kalır. Bugün kendinize sorun: “Dünyadan ayrıldığımda, hangi izi bırakacağım?” Çünkü bir insanın unvanı, kalbinin ağırlığıdır. O halde, her an bir kalbe dokunarak, kendi mirasınızı yazmaya başlayın.