- Of, bana ne ya!- Hayatta işim olmaz benim de..- Kim? Ben mi asla...- Bu kadar insanın içinde ben mi varım bir tek yani?- Tabiki de hayır...İşin sorumluluğunu duyma noktasına geldiğimizde hep bir şeylerden kaçarız. Bazen bu sorumluluğun bizi yoracağı endişesini taşır bazen de sonuçlarının kendimiz ya da ailemiz için felaket olduğunu düşünüp taşın altına elimizi koymaktan imtina ederiz. Bazen basit bazense karmaşık durumların bizleri nasıl bir cendereye atacağı konusunda gelgitler yaşadığımız da olur. Peki bu gelgitler yüzünden veremediğimiz kararlar bizi İNSAN olmaktan çıkarır mı dersiniz? Yazdığım bu son cümle sizlere biraz ağır gelmiş olabilir. Peki okuyun bakalım bana hak vereceksiniz misiniz? 1964 yılında New York şehrinde akşam üstü Kity Genovese isimli bir kadın çok da ıssız olmayan bir caddede cinayete kurban gider.Bu olayda ilginç olan şudur.Kadına saldıran şahıs, dakikalarca kadına tecavüz etmeye çalışır, başaramayınca kadını darp eder, öldürmeye çalışır. Kadını yaralı halde orada öylece bırakır. Bir süre sonra tekrar olay yerine gelir ve kadını öldürür. Bu acı dolu korkunç süre bir saattir ve bir saat boyunca zavallı kadın çığlıklar atarak yardım ister.Neyse, polis olay yerine gelir ancak resmi ihbar, olaydan tam bir saat sonra yapıldığından geç kalınmıştır, polis çevreyi inceler.Kadının öldürüldüğü bölgede olayı kimsenin duymaması imkansızdır.Polis, çevre evleri incelediğinde olayı 37 mahalle sakininin gördüğünü hatta bir kısmının sonuna kadar pencereden cinayeti izlediğini ancak hiçbirinin olaya müdahale etmediğini ve polisi çağırmadığını kayıtlara almış.Bu olay sonrası bir polis şefi gazeteci arkadaşı ile konuşurken durumu anlatır.Gazetecinin ilgisini çeker ve bunu haber yapar.Haber sonrası Amerika’da büyük infial olur.Psikologlar, psikiyatrisler, sosyologlar incelemeye başladığında şu durum ortaya çıkar:Olaya tanık kişilerin hepsi bir başkası mutlaka polise haber verir veya müdahale eder diye duyarsız kalmıştır.Kadın bu nedenle kalabalığın ortasında öldürülmüştür.Bu sosyal davranışa katledilen kadının adı ile Kity Genovese sendromu adı verilir.Evet Sosyal Psikolojide biz bu ve benzeri durumlara Kity Genovese sendromu diyoruz.Yaşananlara duyarsızlıktan çok başkasına yükleme, bekleme, sosyal kaytarmaBirisi çözerBirisi yardımcı olur işimize bakalımNasıl olsa biri mutlaka görmüştürNasıl olsa biri mutlaka dilekçe verir anlayışı ortaya çıkmıştır....Sonuç mu?Etkisiz, güçsüz, zayıf hatta sıfır tepki.Toplumsal refleks azalmış ve zorba istediğini yapmıştır. ...İşte bu vurdumduymaz tavrımız yeri gelir bir insanı canından yeri gelir bizleri de insanlığımızdan eder.....ELMABen büyümedim ki daha,bir yanım hâlâ çocuk.Üstelik geceleri de korkuyorum sensiz.Hatta gözlerini görmeden uyuyamıyorum bile.Hele sesin...Sesin diyorum,bana en iyi arkadaştı.Çık nereye saklandıysan işte.Elma dersem çık,Sevmedim ben bu oyunu Elma diyorum anlıyor musun?Gel artık,Gel!!!Elmaaaa!!!