Van'ın Çaldıran ilçesine bağlı kırsal bir mahallede yaşayan G.B. (35), 2009 yılında D.G. ile evlendi. 5 ve 4 yaşlarında iki çocukları olan çift, 2016 yılında boşandı.Engelli olan G.B., boşanırken sonuçlarının ne olacağının farkında olmadan iki çocuğunun velayetlerini eski kocasına verdi. Bir süre sonra sonra D.G. ve çocukları Muğla'nın Marmaris ilçesine taşınınca, G.B. evlatlarını görmekte sıkıntı yaşamaya başladı. Eski kocasının da sorun çıkarmasıyla çocuklarına hasret kalan G.B., rahatsızlığına rağmen 30 saatlik bir yolculuğu çocuklarını görebilmek için kat ederek Marmaris'e geldi. Eski koca engelliyle karşılaşınca günlerdir çocuklarını göremeyen ve kısıtlı imkanları nedeniyle kalacak yer bulamayınca sokakta yatıp kalkmaya başlayan G.B'ye Marmaris Belediyesi sahip çıktı. Belediye tarafından kalacak yer temin edilen G.B., çocuklarını görebilmek için mücadelesini sürdürüyor. Yaşadığı sıkıntılı süreçte devlet kurumlarının kendisine sahip çıktığını kaydeden G.B., "Eski kocam yanıma gelip ’sen hastasın, çocukların velayetini bana ver iyileşince alırsın’ dedi. Ben velayet ne demek bilmiyordum. İyileşmemi bekleyecekler sonra evime yuvama çocuklarıma kavuşacağım diye düşünürken, mahkeme kağıdı geldi. Meğerse bana imzalattıkları kağıt boşanma ve velayet kağıdıymış. Ben annemin ve üvey babamın evinde kalmaya devam ettim ama eski kocam çocuklarımı alıp Marmaris’e getirmiş. Çocuklarımı görebilmek için Van’dan geldim. Gördüğüm ilk polise 'Lütfen bana yardım edin, çocuklarımı göremiyorum, onlara kavuşturun' diye yalvardım. Allah devletimizden ve başındakilerden razı olsun. Bana sahip çıktılar, çocuklarıma sahip çıktılar. Hemen beni alıp sığınma evine yerleştirdiler. Hukuk mücadelemi başlattılar, barodan bana bir avukat verdiler. Çocuklarıma kavuşmak istiyorum, başka isteğim yok" diye konuştu.