DEĞERKENT EVLERİ İÇİN DUYURU FUAT DEĞER VE AKRABALARI Ben Fuat Değer olarak 2003 yılında Van’da inşaat müteahhitliğine başladım. Birçok konuta imza atmama rağmen Allah’a şükür Van’da yaşanan 2011 yılındaki büyük depremlerde inşaatlarımdan dolayı utanç yaşamadım. Fakat deprem sonrası ekonomik darboğaza girdiğimden dolayı hem kendime hem de hemşehrilerime çok sıkıntılar yaşattım. Bundan dolayı kendilerini istemeden de olsa üzdüğüm herkesten özür dilerim. Bu nedenle Van Halkıyla birtakım sıkıntıları paylaşmak istedim ki yanlış anlaşılmalar varsa düzeltmiş olalım. Rayt İnşaat olarak daha önce bitirdiğimiz ve yapmaya devam ediyor olduğumuz birçok projeyle beraber eski SSK hastanesinin arkasında 176 dairelik yeni bir projeye 2011 yılında başlamak istedik. Belediyeden 35 metre yükseklik talebimiz kabul gördü ve imar komisyonundan ve Belediye Meclisinden de bu projemiz geçti. Ruhsatımızı almak üzere olduğumuzdan bu sırada 600.000 Türk lirası da harcama yaptık. Bu projedeki tüm daireler yoğun bir rağbetten dolayı daha temelleri bile atılmadan satıldı. Fakat aynı yıl oluşan iki ağır depremden sonra inşaat firmalarının tümünde olduğu gibi bizde de ekonomik krizler yaşanmaya başladı. Depremden sonra Belediyenin ruhsat işleri Şehircilik Bakanlığınca devralındığından Belediye meclisince alınan 35 metrelik iznimiz güncellenmediği için inşaata bir türlü başlayamadık ve bu projeyi iptal etmek mecburiyetinde kaldık. Bu nedenle insanlar acilen bize ödedikleri paraları geri istediler. Deprem sonrası Van’da başlayan ekonomik sıkıntılarla beraber yüklü miktarlarda banka mevduatları İstanbul, Ankara gibi büyük şehirlere göçtü. Günün sonunda istenilen geri ödemelerin bir kısmını yapmamıza rağmen projelerimizi iptal ediyor olduğumuzdan bize karşı büyük bir güvensizlik ortamı oluştu. Ayrıca bölgedeki barış süreciyle başlayan siyasi olayların da işin bu aşamaya gelmesinde çok büyük katkısı oldu. Belediyenin projeleri iptal etmesi ve bildiğiniz farklı uygulamaların verdiği sıkıntılar da işin cabası. Anılan depremin ticarete, özellikle inşaat sektörüne olumsuz katkısını zaten konuşmaya gerek yok. Daha 2017 yılına kadar da bu ve benzeri ekonomik krizlerden dolayı Van’daki konut ve emlak değerleri bırakın yerinde saymayı daha da düşüşe geçti. Bu arada Bahçesaray’da yapıp tamamladığımız ve bize 3 milyon Euro’ya mal olan su fabrikamızın açılışı da tam depreme denk geldi. Hatta ilk üretimlerimizi deprem mağdurlarına dağıttık. Buna bizi yakından gözleyen dostlarımız şahittir. Bahçesaray kar tünellerinin halen bitirilememesi ve malum olan bölgedeki siyasi olaylar nedeniyle lojistik imkânlar oluşmadı ve fabrikamızı bir türlü çalıştıramadık. Velhasıl tüm çabamıza rağmen şirket olarak nakit sıkıntımızı bir türlü gideremedik ve toparlanamadık. Bu arada inşaatı devam eden Değerkent Sitemizi de bitiremedik. Üyelerimiz bize ödeme yapmamaya başladılar. Biz de Şekerbank’tan aldığımız kredi taksitlerini ödeyemedik. İcralar gelmeye başladı ve şirketimiz adına kayıtlı olan Değerkent Sitesi icralık oldu. Bazı üyelerimiz bile sitenin tüm tapularına icra koydular. Bu arada ödemesini yapmayan hiçbir üyemi ben bu güne kadar da icraya vermedim. Bu sıkıntılı duruma gelmemizde elbet bizim de suçumuz var. Bu süreci iyi yönetemedik. Alacaklılarımızın da suçu az değil; çünkü iyi niyetimizi suistimal ettiler. Onlar da depremi ve ekonomik dar boğazı bahane ederek zamanında bize ödeme yapmadılar. İstisnalar elbet de vardır. Onlar bu yazıdan varestedir. Değerkent’teki Üyelerle avukatlarımız ve site temsilcileri aracılığıyla 2014, 2015 ve 2017’de defalarca görüşüldü. Bu görüşmelerde borçlarını ödemeleri gerektiğini, aksi takdirde taşınmazların satışı için bankanın satış işlemlerine devam edeceği belirtildi. Siteye bu yönde afişler asıldı. Buna rağmen üyelerden maalesef yeterli ilgi gösterilmedi. Sitenin yapımının çeşitli nedenlerle gecikmesi nedeniyle üyelere güven telkin edemedik. Bütün uğraşlara rağmen bir kısım üyelerden tapu ve çevre düzeni masrafları adı altında 2015 yılında sadece 600.000 TL para toplanabildi ve buna karşılık 31 kişi tapularını aldılar. Üyelerin büyük bir kısmı ise bekle gör politikası uyguladılar. Pek çoğu temsilcilere ve avukatlarımıza “bir kısım tapular dağıtılsın ona göre biz de ödeme yaparız” dediler. Gelinen noktada Şekerbank, icra kanalıyla Değerkent Sitesinde bakiye 328 adet daireyi 01 Ekim 2018 tarihinde başlamak üzere satışa çıkarmıştır. Şekerbankla yapılan son görüşmede Üyelere satışın kalkabilmesi için ödeme yapmak kaydıyla Ağustos sonuna kadar mühlet tanındı. Üyelerin şirketime ait tüm borcu kapatacak imkânları olmamasına rağmen ellerinden geleni yapacaklarına dair inancım ve umudumu koruyorum. Fakat bu çabaları çözüm için yetmeyebilir. Burada yaşayan 1500 kişiye yakın insan mağdur olmak üzeredir. Benim de bu mağduriyeti giderecek gücüm kalmadı. Yaklaşık 6 yıldır yukarıda izah etmeye çalıştığım nedenlerden ötürü ekonomik olarak çok büyük sıkıntılar yaşıyorum. Bahçesaray’daki fabrikayı Kocaeli iline getirip kurdum ki Değerkentin mağduriyetini gidermeye ben de yardım edebileyim. Fakat henüz resmi işlerini bitiremedim. Zamana ihtiyacım var. Sonuç olarak, gücü olan tüm çevrem ve akrabalarımdan bu konuyu çözmem noktasında bana yardımcı olmalarını istiyorum. Akrabalarımın bir kısmı çok varlıklıdırlar. Bunu Van halkı da çok iyi biliyor. Buna rağmen bu güne kadar bu konuyla hiç ilgilenmedikleri gibi herhangi bir yardımda da bulunmadılar. Akrabalığın böyle olmaması gerekiyor. Bizler yaşadığımız bölgenin geleneklerinden kaynaklı olarak herhangi bir kan davasında veya hayırlı işlerde birbirimizin akrabalığından veya dostluğundan nasıl faydalanıyorsak böylesi bir mağduriyetin giderilmesinde de birbirimize yardımcı olmamız gerekmiyor mu? Elbet de gerekiyor. Yoksa yardımı hak etmemiz için bizim de illa Pensilvanya’da bir mehdimizin olması mı gerekiyor? Bu yazı Değerkent’teki üyeleri şikâyet amaçlı değil, geldiğimiz aşamada yapabileceğimiz her ne kalmış ise onu da yapmanın ve samimiyetimizi test etmenin bir çabasıdır. Yazımızda kastımızı aşan bir hadsizlik yapmışsak affola! FUAT DEĞER