Haber: Orhan Aşan/Şehrivan 23 Ekim 2011'de meydana gelen depremin ardından evlerinin önüne kendi imkanlarıyla kurdukları çadırda çıkan yangında vücudunun büyük bölümü yanan 8 yaşındaki Rukiye İşnaz, depremin acısını halen minik bedeninde yaşıyor. Elleri ve yüzünde derin izler bırakan yangından dolayı insanlardan saklanan minik Rukiye, devlet yetkililerinden yardım istiyor. Van’da 23 Ekim 2011'de meydana gelen depremin ardından evleri hasar gören 11 kişilik İşnaz ailesi, Süphan Mahallesi Umut Sokak'taki evlerinin önüne kendi imkanlarıyla derme çatma bir çadır kurdu. Deprem korkusuyla çadırda yaşamaya başlayan İşnaz ailesinin çadırı, 7 Kasım 2011'de sobadan sıçrayan kıvılcımdan dolayı alev aldı. Gece yarısı ailenin fertleri kendilerin dışarı atamayı başarırken, 8 yaşındaki Rukiye İşnaz onlar kadar şanslı olamadı. Alevler arasında kalan minik Rukiye'nin elleri yüzü ve vücudunun büyük bir kısım feci şekilde yandı. Ağır yaralı olarak çadırdan çıkarılarak Van Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne oradan da Diyarbakır'a sevk edilen minik Rukiye tedavisini ardından Van'a geri döndü. DEPREMİN EN ACI YÜZÜNÜ YAŞIYOR Van'da depremin izleri silinmeye çalışılırken, minik Rukiye ise depremin izlerinin kendi vücudundan silinmesi için yardım bekliyor. Depremzedeler için geçici barınma için kurulan Vizontele Konteyner kentte ailesiyle yaşamını sürdüren minik Rukiye, okulunun da en başarılı öğrencilerinden birisi. 1. sınıf öğrencisi olan ve kısa sürede okumayı ve yazmayı öğrenen Rukiye İşnaz, insanlardan yüzünü gizliyor. Özellikle okulda arkadaşlarıyla birlikte oyun oynarken bile rahatsızlık duyduğunu belirten minik Rukiye,"Okulu ve hayatı çok seviyorum. Ama depremin izlerinin benim vücudumrdan silinmesini istiyorum"dedi. Anne Hamayil İşnaz, çocuğunu durumuna çok üzüldüğünü eşinin işsiz olduğunu belirterek, devlet yetkililerinden yardım beklediklerini söyledi.