Van'ın Başkale ilçesinin İran sınırındaki Yukarı Darıca Mahallesi'nde yaşayan ve doğuştan bacakları olmayan 65 yaşındaki baba Şükrü Doğan, fedakârlığıyla bugüne kadar kimseye muhtaç olmadan yaşamını sürdürdü.Gençliğinde yaptığı birçok işi ilerleyen yaşı nedeniyle artık yapmakta zorlanan engelli baba, ailesine bakabilmek için ot biçmekten hayvan bakımına kadar birçok iş yaparak ailesini geçindiriyor. Engelli baba, eşi Nadiye Doğan ile en büyüğü 22, en küçüğü ise 12 yaşında olan çocuklarının eğitiminden yaşantılarına kadar hayatın tüm evrelerinde yanlarında olmaya çalışıyor.Hayatını ve yaşadığı zorlukları anlatan fedakar baba Şükrü Doğan, doğuştan engelli olduğu için çalışmakta zorlandığını, ancak 26 yıl önce eşi Nadiye Doğan'ın kendisiyle engeline rağmen evlenmeyi istemesiyle zorlukları kolayca aştığını anlattı. Hakkâri’nin Yüksekova ilçesinde yaşayan eşiyle tanıştıktan bir süre sonra evlendiklerini ifade eden Doğan, mutlu evliliklerinin meyveleri olan çocuklarıyla güzel bir hayat yaşadıklarını belirtti.Engeline sığınmadan, birçok insanın başaramayacağı işlerde çalışarak hayatta bir adım ileriye gitmeye çalıştığını anlatan Doğan, "4 çocuğum var. Geçimimizi sağlamak için köydeki işleri yapıyorum. Çocuklarım eğitimlerini almaya devam ediyor. Ben elimden geldiği kadar bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Ama anadan doğma sakatlık var bende. Elimde de sakatlık var. En çok ayaklarımın olmaması etkiliyor beni. Çok şükür çocuklarıma bakabiliyorum. Bir de Allah devlete zeval vermesin. Onun verdiği maaş sayesinde çocuklarımın eğitim ihtiyaçlarını karşılıyor, evime bakabiliyorum" diye konuştu.Şükrü Doğan'ın 12 yaşındaki oğlu Muhammed Doğan ise, babasının kendileri için çok önemli olduğunu, ondan çok şey öğrendiğini vurguladı.Babasının günlük köy işlerini yaptıktan sonra derslerinde de kendisine yardımcı olduğunu anlatan Muhammed Doğan, "Babam bana tırpanla ot biçmeyi, hayvan bakmayı, derslerimde bilmediğim şeyleri öğretiyor. Babamı çok seviyorum. İyi ki babam. Bana her şeyi o öğretiyor" ifadelerini kullandı.