Hakkâri’nin Yüksekova ilçesinde 78 gün süren sokağa çıkma yasağının ardından evleri yıkılan Tekçi ailesi, çareyi tekrar Van’a dönmekte buldu. Van-Özalp karayolu üzerinde Büyükşehir Belediyesi tarafından kurulan prefabrik evlerde hayatlarına devam eden 6 kişilik aile, bir taraftan yoksullukla diğer taraftan ise sağlık sorunlarıyla mücadele ediyor. Eşinin beyninde tümör olduğu için acilen tedavi görmesi gerektiğini belirten aile reisi Cemal Tekçi, “Yüksekova’da evlerimiz yıkılınca buraya geldik. 4 çocuğumla birlikte prefabrik evlerde kalıyoruz. Zor durumdayız. Eşimin beyninde tümör var. Bu ayın 25’ine kadar tedaviye başlaması gerekiyor. Buraya 3 ay önce geldik. Yaklaşık olarak 2 aydır da prefabrik evlerde kalıyoruz. Prefabrik evler çok sıcaktır. Sularımız doğru dürüst akmıyor. Perişan durumdayız. Evlerimizi yıkıp yakmışlar, şu anda gidecek yerimiz kalmadı. Eşim hastadır, ben de kısa bir süre önce ameliyat geçirdiğim için ağır iş yapamıyorum. Burada iş de bulamıyoruz. Birçok yere başvurdum, numaramı aldılar aramadılar. Göçmenlere yapılan yardımlardan da faydalanamadım. Adıma kayıtlı bir şey ya da sabıka kaydım da yok. Belediye bazen erzak veriyor. Ama o da nereye kadar. Eşimin ameliyat olması gerekiyor. Zor durumdayız. Hayırsever vatandaşlarımızdan ve yetkililerden yardım bekliyoruz” dedi.“Çocuklarım için tedavi olmak istiyorum”Eşinin çalışmadığını ve zor günler geçirdiklerini belirten ev kadını Gülşen Tekçi de, “Hiçbir gelirimiz yok. Çocuklarımla perişan haldeyiz. Ben hastayım tedavi olamıyorum. Belediye yardım yaptı, ancak yetersizdir. Çocuklarım küçüktür, buzdolabım falan bile yok. Mama alıyoruz, bir günde bozulup gidiyor. Onlara bozuk gıda vermek zorunda kalıyorum. Evlerimizi yaktılar yıktılar, hiçbir şeyimizi orada bırakmadılar. Sokağa çıkma yasağı kalktıktan 15 gün sonra ilçeye gittik. 15-16 gün orada kaldık, hiçbir yerden bir yardım falan alamadık. Onun için tekrar buraya dönmek zorunda kaldık. Buradaki şartları görüyorsunuz. Çocuklarım dayanamıyor, hasta olmuşlar. Haftada en az iki üç defa hastaneye götürüyorum. Kendi tedavimi yaptıramıyorum, doktorlar beni Ankara’ya sevk ettiler gidemiyorum. Ben de eşimle iş aramaya çıktık, sadece numaralarımızı aldılar ve ‘arayacağız’ dediler. Ankara’ya gidebilsem tedavi olacağım, ama imkân yok. Ben sadece çocuklarım için tedavi olmak istiyorum” ifadelerini kullandı.“Annemin iyileşmesini istiyorum”7 yaşındaki Helin Tekçi ise, buzdolapları olmadığı için sağlıklı beslenemediğini söyleyerek, “Odamız yok, oyun oynayamıyoruz. Salonda yatıyoruz. Çamaşır makinemiz yok, çamaşırları annem hasta olmasına rağmen elle yıkıyor. Odamızın olmasını, oyuncaklarımızın olmasını, bize yardım etmelerini, annemin iyileşmesini ve babamın iş bulmasını istiyorum” şeklinde konuştu.