<p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;"><strong>ŞEHRİVAN ÖZEL: ORHAN SAĞLAM-</strong> </span></span><span style="font-size: 16px; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Son dönemlerde mültecilerin acı hikayelerinin, yaşadığı büyük dramların duraklarından birisi olan Van’da hem ölümler hem de yaşamak için verilen mücadeleler konuşuluyor. Kimi mültecilerin umut yolculuğunun başı, kimisinin de bittiği yer olan Van’da her geçen gün daha çok hikaye ve burukluklar birikiyor. Bu hikayelerden birisi de Afganistanlı Mostafa’nın hikayesi…</span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">Van’da zor şartlar altında hayatlarını sürdürmeye çalışan Mostasa Hasanzade’nin (19) yaşı küçük ama taşıdığı yük büyük. Afganistan’da 2001 yılında doğan Mostafa, İç savaş, yoksulluk ve çaresizlikten dolayı henüz küçük yaşta olmasına rağmen kaçarak İran’a geldi. Birkaç sene İran’da kalan Mostafa, tekrar kaçak yolarla Türkiye’ye oradan da Van kentine ulaştı. Afganistan’dan kaçtığı için annesi ve babası sorumlu tutularak öldü. Bu acıyı kaldıramayan ve öldürüleceğini öğrenen Mostafan’ın erkek kardeşi Mortaza Hasanzade’de (16) ölüm yolculuğundan kurtularak Van kentine geldi. Van’da yaşamlarını devam ettiren Mostafa ve Mortaza’nın tek istekleri Afganistan’da kalan 12 yaşındaki kız kardeşlerini buraya getirmek. Mostafa ve Mortaza, hayata inat yaşamaya devam ediyorlar. Şehrivan’a konuşan Mostafa, bir işe ihtiyacı olduğunu belirterek, yardım çağrısında bulundu. </span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;"><img alt="" src="https://www.sehrivangazetesi.com/images/upload/IMG_6231.jpg" style="width: 700px; height: 467px;" /></span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><strong><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">AFGANİSTAN’DA YAŞAM ZOR!</span></span></strong></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">Afganistan’daki yaşamından söz eden Mortaza Hasanzade, “Biz oradaki bir köyde oturuyorduk. Oradaki yaşamımız çok zordu ve her gün askerler evimize gelip yemek, su ve para istiyorlardı. Biz bazen aç yatmamıza rağmen sürekli bizden ekmek istiyorlardı. Gece evimize gelip kalıyorlardı. Ben dayanamadım ve Afganistan’dan kaçtım. Daha sonra annem ve babamı kaçmamla sorumlu tuttular ve onları öldürdüler. Annem ve babam şehit olunca iki kardeşim amcaoğlumun yanında kalmaya başladılar. Daha sonra erkek kardeşimin de kaçmaması için amcaoğlumun evine askerler gitmiş. Ama erkek kardeşim oradan kaçmayı başardı. Şimdi sadece orada 12 yaşında kız kardeşim kalıyor. Oradan kaçtığımız içinde liste de benim ve erkek kardeşimin ismi var. Biz ne zaman Afganistan’a gidersek bizi öldürecekler. Şu an orada kalan küçük kız kardeşimin yeri güvenli değil. Onu da oradan kurtarmam gerekiyor.” Dedi. </span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><strong><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">MOSTAFA “ANNE VE BABASININ ÖLMESİNİ KİM İSTER Kİ?”</span></span></strong></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">Afganistan’da akrabalarının yanında kalan 12 yaşındaki kız kardeşinin onu sürekli aradığını ifade eden Mostafa, şunları söyledi: “Kız kardeşim her gün beni telefonla arayıp, canının çok sıkıldığını annemi babamı ve bizi özlediğini söylüyor. Oradaki akrabalarımız bize bakmıyorlar. Hepsi de kız kardeşime senin iki abin var. Türkiye’ye gitmişler seni neden yanlarına götüremiyorlar diyorlarmış. Amcaoğlum her gece bana mesaj atıyor. Bize para gönder, sen neden gelmiyorsun, gel kız kardeşini götür diyor. Ama bilmiyor ki bizim burada yaşam mücadelesi verdiğimizi. Onlarda zannediyor ki Türkiye’ye gidince zengin oluyorsun ya da daha farklı hayal ediyorlar. Fakat burada da hayat zor, düşük ücretle çalışıp kardeşime bakmaya çalışıyorum. Burada ki insanlara da dertlerimi anlattığım zaman bana yalan söylediğimi söylüyorlar. Bir de bana sen yardım için geldin diyorlar. Bizim yardımdan önce can güvenliğimiz tehlike de bizi Afganistan’a gönderdiklerinde öldürüleceğiz. Öte yandan anne ve babasının ölmesini kim ister ki.” </span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;"><img alt="" src="https://www.sehrivangazetesi.com/images/upload/IMG_6239.jpg" style="width: 700px; height: 467px;" /></span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><strong><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">TEK BAŞINA HAYATA KARŞI DİRENİYOR! </span></span></strong></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">Anne ve babasını kaybeden Mostafa, en büyük hayalini şu sözlerle anlatıyor: “Tek hayalim futbol oynamak ve futbolcu olmaktı. Fakat sadece hayal olarak kaldı. Van’a gelince de kardeşimi futbolcu yapmak için Başakşehir altyapısında yazdırdım. Çünkü Afganistan’da kalan kardeşimi buraya getirmek için çok paraya ihtiyacımız var. O yüzden kardeşimin futbolcu olmasını istiyorum. Ben buraya gelince çalışarak kardeşimin futbol kurs masraflarını karşılıyorum. İnşallah oda futbolcu olur kız kardeşimizi buraya getirir. Bunun için çok zamana ihtiyaç var, biliyorum ama elimizden başka bir şey gelmiyor. Artık bende çalışmıyorum. Paramız olmadığı halde sağ olsun Fatih Hoca, kardeşime yine yardımcı oluyor.”</span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><strong><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">HEM ÇALIŞIYOR HEM DE HAYALLERİNİN PEŞİNDEN KOŞUYOR</span></span></strong></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">“Ben de korona virüsten önce hem çalışıyordum hem de futbol oynuyordum. Daha sonra yasaklar gelince işler kesildi ve bende artık oynayamadım. Sadece kardeşimi oynatabildim. Şimdi de antrenmanlarını izlemek için geliyorum. Burada kardeşimden başka kimsem yok. Birlikte bir evde kalıyoruz. Tek başıma ev kirasını ödüyorum, kardeşime destek veriyorum ve mutfak malzemelerini alıyorum. Evet, bunların hepsini yapmak bir anda yapmak zor. Ancak hayat devam ediyor ve ben bir abi olarak sorumluklarımı yerime getirmem lazım. Burada çalışıyordum ama iki haftadır işten de ayrıldım. Çünkü iş zordu ve geçimimi sağlayacağım kadar da ücret alamıyordum. Aldığım parayla kira parasını ödeyebiliyordum. Kalan parayla da geçimimizi sağlamaya çalışıyoruz.” </span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><strong><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">MOSTAFA’NIN HAYALLERİ VAR AMA ÖNCELİĞİ İŞ! </span></span></strong></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">Her çocuğun yaşadığı hayatı yaşamak istediğini dile getiren Mostafa, yapmak istediklerini şu sözlerle sıraladı: “Bende buradaki çocuklar gibi futbol oynamak, arkadaşlarımla zaman geçirmek ve okula gitmek istiyorum. Evet, biliyorum ve farkındayım bunları yapamayacağım. Ancak hayalini kurmak bile güzel. Bundan dolayı benim yapamadığım şeyleri ise kardeşimin yapmasını istiyorum. O yüzden kardeşime destek vermeye çalışıyorum. Tek hayalim futbolcu olmaktı şimdi de sorsalar yine tek hayalim futbolcu olmaktı derdim.”</span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><strong><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">VANLILARDAN DESTEK BEKLİYOR…</span></span></strong></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">“Afganistan’dayken futbolu çok sevdiğim için ve oynamaktan zevk aldığım için futbolcu hayali kuruyordum. Şimdi ise durum farklı Afganistan’da kalan 12 yaşındaki kardeşimi buraya getirmek için futbolcu hayali kuruyorum. Ben olamazsam bile şimdi yanımda kalan kardeşimin futbolcu olması için çabalayacağım. Tek başıma bunu başarmak çok zor o yüzden gerekli kurumlardan, iş insanlarından yardım bekliyorum. Sadece futbol için değil gerek iş gerekse maddi destekte bulunmalarını istiyorum. Bir işte çalışmaya başlarsam tekrar futbol oynamak içinde bir şansım olabilir. Ancak şimdi ki önceliğim bir iş bulabilmek.” </span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;"><img alt="" src="https://www.sehrivangazetesi.com/images/upload/IMG_6253.jpg" style="width: 700px; height: 467px;" /></span></span></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><strong><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">MOSTAFA, İZİN BELGESİ SAYESİNDE VAN’DA KALABİLİYOR </span></span></strong></p> <p class="MsoNoSpacing"></p> <p class="MsoNoSpacing"><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size:16px;">Son olarak cümlelerini tamamlayan Mostafa, şunları kaydetti: “Türkiye tarafından bize izin belgesi verildi. Ancak bu izin belgesi sana hangi şehir tarafından vermişse o şehirden farklı bir şehre gidemezsin. Misal ben Van’dan farklı bir şehre gidemiyorum. Gitmek istesem bile bir hafta izin veriliyor. Eğer orada bir haftadan daha uzun süre kalırsam kimliğime el konuluyor. Öte yandan bekâr olan mültecilere çok yardım edilmiyor. Daha çok evli olan mültecilere destek veriliyor. Yani 3 yıl Van’da kalmama rağmen yeni izin belgesi aldım. Daha önce bekârlara izin belgesi bile verilmiyordu. Verilen izin belgelerini ise her sene yenilemeliyiz.”</span></span></p>