ŞEHRİVAN HABER- ORHAN SAĞLAM - FATMA POLATCAN Van’da enerji, akaryakıt ve gıda ürünlerindeki yükselişler vatandaşın gündeminden düşmüyor. Artan zamlar vatandaşın belini bükerken, enflasyon rakamları da tavan yapmayı sürdürüyor. Bu yıl bereket ayı Ramazan bile diğer senelere oranla çok durgun geçerken, temel ihtiyaçlar da karşılanamaz oldu. Bu sıkıntılar sürerken yıl içerisinde yüzde 50’yi geçmesi beklenmeyen enflasyon rakamları 60’ı da aştı. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), 2022 Mart ayı Tüketici Fiyatları Endeksi (TÜFE) ve Yurt İçi Üretici Fiyatları Endeksi (ÜFE) rakamlarını açıkladı. Ülke genelindeki enfasyon yüzde 61,14 olarak verilirken, TRB2 (Van, Muş, Bitlis, Hakkari) bölgesine ait TÜFE’de ise yüzde 63,51 şeklinde paylaşıldı. Öte yandan bu oranlara rağmen ülke genelinde Hissedilen Gerçek enflasyon (ENAG): yüzde 142 olarak paylaşıldı. Bu oranlarla kıyaslandığında Van’da hissedilen gerçek enflasyonun yüzde 150’lerde olduğu tahmin edilirken fiyat yüksekliği Van halkını ciddi bir darboğaza sürükledi. VATANDAŞLAR: GEÇİNEMİYORUZ! Enflasyon ve hayat pahalılığının arttığı bu günlerde Van’da da bu durum fazlasıyla hissedilir hale geldi. Yaşanan artışla vatandaşın bütçesi her geçen gün erirken, Van’da yaşayanlar, ülkede olduğu gibi bugün aldığını yarın daha da pahalıya almak zorunda kalıyor. Türkiye’nin kronik sorunlarından olan işsizlik, Van’da da yaşayanların en önemli problemi olurken, vatandaşın alım gücü gün geçtikçe azalıyor. Van ve bölge illerin içler acısı enflasyon durumu da bir kez daha gündeme geldi. Konuyla ilgili Şehrivan’a değerlendirmelerde bulunan vatandaşlar geçinemediklerini vurgulayarak, alım güçlerinin ise giderek düştüğünü söyledi. VANLILARIN GÜNDEMİ YÜKSEK ENFLASYON! Yüksek enflasyonlardan sonra insanların zorluk yaşadığını ifade eden vatandaşlardan Mehmet Akkaya, şunları kaydetti: “Yaklaşık 5 yıldır ayakkabı boyacılığı yapıyorum. Van'da çok iş aradım ama bulamadım. 5 nüfusa bakıyorum. Geçinmek çok zor oldu. Günde en fazla 50 lira kazanıyorum. Bazen hiç kazanmadan eve gittiğimde oluyor. Kazandığımda da o para hiçbir şeye yetmiyor. Sigara içmiyorum, boş yere para harcamıyorum ama yine de kazandığım para yetmiyorum. Yaşam çok zor olmuş. Ramazan ayındayız. Her şeyin daha ucuz olması lazım ama tam tersine her şey çok çok pahalı. İnsanlar bir ekmeğe muhtaç oldu. Yetkililer bu zamlara bir çare bulsunlar.” VATANDAŞ GEÇİNMEKTE ZORLANIYOR! Ramazan ayının zor geçtiğini vurgulayan vatandaşlardan Divali Kiye, seyyar satıcılık yaptığını ve günlük kazancının çok düşük olduğunu söyledi. Kiye, cümlelerini şöyle sürdürdü: “Kazandığımızla bir kilo soğan alamıyoruz. Her şey çok pahalı. Elektrik faturasına ayda bin lira ödüyoruz. Geçinemiyoruz. Ne şeker, ne çay hiçbir şey alamıyoruz. Bir kilo tavuk 35 lira olmuş. Eve nasıl et götürelim? Zaten kırmızı eti yılda bir yiyoruz. Marul 15 lira olmuş. Sebze meyve de yiyemiyoruz. Çorap alıyoruz, ayakkabı alamıyoruz. Pirinç alıyoruz, yağ alamıyoruz. Sürekli bir şeyleri eksiltmek zorunda kalıyoruz. Böyle giderse perişan olacak herkes. Zaten yarısında fazlası perişan halde. Ancak bunları kimse görmüyor. Neden görmüyor? İnsanların yaşayacak gücü bile kalmadı.” “TOKUN, AÇTAN HABERİ YOK” kanayan yarısı olan işsizliğe bir türlü çare bulunmadığını belirten vatandaşlardan Sait Arslan, “3 seneden beri işsizim. Van’da iş yok, güç yok. Birçok yere başvurduk ama bir şey çıkmadı. Tokun açtan haberi yok. Her gün her gün zamlar geliyor. Marketlerden hiçbir şey alamıyoruz. Yağın 5 litresi 200’e dayandı. Eskiden 100 liraya aldığımız şeyi şu an alamıyoruz. Rica ediyoruz, bu zamlara bir çare bulsunlar. Yoksa insanlar birbirini yemeye başlayacak. Yiyecek bir şey kalmadı çünkü. Ben 600 lira kiraya veriyorum. Benim oğlum bir sene önce ayrı eve taşınmıştı. Geçimi olmadığı için o da artık bizimle yaşıyor. Çok mağduruz. Sonumuz hiç hayra alamet değil, krizin dibini yaşıyoruz. Ancak kimsenin sanki umurunda değilmiş gibi biri hava var. İnşallah tez zamanda düzelir” diye ekledi. ZAMLAR, VATANDAŞIN ALIM GÜCÜNÜ DÜŞÜRÜYOR! Pahalılıktan çok etkilendiklerini belirten vatandaşlardan Zeynal Abidin İlhan, “Geçinmek çok zor. Ne bir şey alabiliyoruz, ne kendimize bakabiliyoruz, ne de iş bulabiliyoruz. Ben inşaat işçisiyim. Boya, alçı, sıva işi yapıyorum fakat bu malzemeler çok pahalı olduğu için alamıyoruz. Bu malzemelerin uygun fiyata satın aldığımız dönemde geçinebiliyordum fakat son 1 senedir hayat buna mani oluyor. Bu durum küresel bir şey. Van'da fiyatlar diğer illerden çok daha yüksek bununda sebebi, Van sahipsiz bir şehir. Zamlar alım gücümüzü çok kötü etkiliyor. Geçen sene bazı aldığım şeyleri bu sene alamıyorum” ifadelerini kullandı. YETKİLİLERE YARDIM ÇAĞRISI! Temel ihtiyaçlar dışında bir şey alamadıklarını vurgulayan İlhan, cümlelerini şöyle sonlandırdı: “Benim 5 tane öğrencim var, liseye giden öğrenciler var. Ben geçen sene bu öğrencilere 5 lira veriyordum ve en azından kahvaltı yapabiliyorlardı fakat bu sene o 5 lirayı da veremiyorum ve bu da beni zorluyor. Ben iş olmadığı için çiğköfte satıyorum ve günlük kazancım da 20-25 lira. 20-25 liraya ne alınabilir 10 tane ekmek alınabilir fakat biz evde de 10 kişiyiz. Yetkililere seslensek de istediğimizi yapmıyorlar. Yetkililerden bu zamların önüne geçmelerini istiyorum ama bunu yapamıyorlar. Yetkililerden yardım talep ediyoruz bu enflasyondan dolayı. Birazda büyük marketlerde denetim olursa daha iyi olabilir. Çünkü her şey onların elinde.” ESNAFLAFIN DURUMU DA İÇ AÇICI DEĞİL! İş yapamadığından yakınan esnaflardan İhsan Bahsu, sabah, akşam isyan ettiklerini vurguladı. Bahsu, devamında şunları söyledi: “Elimizden hiçbir şey gelmiyor. İnsanların alım gücü yok. Bırakın bir şeyler almayı, sorunca kızıp gidiyorlar. 100 müşteriden 3 müşteri ya alır ya almaz. Biz bu durumdan çok kötü etkileniyoruz. Bizi her yönüyle etkiliyor. Böyle giderse biteceğiz. Ben 30 yıllık sebzeciyim. Ben 5 aydır evime 1 kilo sebze götüremedim. Her sene düzeleceğiz derken daha da kötüye gidiyoruz. Bu zamlar karşında dükkanımızı kapatıp gitmekten başka çaremiz yok. Ürünlere zam gelince insanlarda sanıyor ki en çok esnaflar kazanıyor. Öyle bir durum söz konusu değil, biz sattığımız ürün parasıyla, o ürünleri tekrar alamıyoruz. Biz kar etmeyi bir kenara bıraktık geçinmeye çalışıyoruz.”