Bu haftanın ilk günlerinde yolumuz, Van- Gürpınar ilçesinde anayoldan 8 kilometre içeride bulunan küçükbaş hayvan çiftliğine düştü. Çiftlik yolu yatırımcı kardeşimizin kendi imkânları ile açtığı bir yoldu. Yolun kötü olması çiftliğe varıncaya kadar sabrı zorlasa da vardığınız noktada işini severek yapan genç girişimci bir kardeşimizle buluşmak bütün sıkıntıları giderdi. Bir aile işletmesi olarak kurulan ve etrafı geniş ailedeki diğer fertler tarafından yapılan meyvecilik işletmeleri ile çevrilen bölgede üretimi ve istihdamı görmek beni fazlasıyla memnun etti. Zira bu bölge tarım ve hayvancılık faaliyetlerin yoğun olması beklenen bir yer olmasına rağmen zaman içerisinde bu vasfını yitirecek boyuta gelmiştir. Öyle ki emekçi köylümüz daha önceden kendi ürettiği ile yetinirken maalesef zamanın getirdiği değişimle birlikte hazır tüketime yoğunlaşmış. Söz konusu hazıra alışmada pek çok etken olmakla birlikte özellikle atalete alıştırma politikaları, verilen teşviklerin amaçları dışında kötü niyetli kişiler tarafından heba edilmesi ve güvenlik kaygıları en önemli sebepler olarak ifade edilmektedir.

Van’da tarım ve hayvancılıktaki yetenekli girişimcilerin yanı sıra teknoloji alanındaki cevval girişimciler de beni ziyadesiyle memnun etti.  Van’ ın Erciş ilçesinde bulunan genç bir kardeşimizin çok kısıtlı imkânlarla gaz maskesi ve drone yapması geleceğe dair umutlarımı artırdı. Van özelinde şu iki basit örneğin benzerlerinin ülkemizin diğer illerinde de olduğuna hatta daha fazlasının olduğuna eminim. Mesele ülkemizin yarınlarının daha iyi olması adına bu arkadaşlara sahip çıkma meselesidir. Ve yine gençlerimiz için ideal vatandaş tipinin hangi sektör ve bölgede olursa olsun üreten, bulunduğu konuma hakkıyla gelen, ulusal ve uluslararası arenada rekabet edebilecek bilgi ve yetenekle donatılan ahlaklı bireylerin önemini ortaya koymaktır. Bütün bunlar içinde nitelikli bir eğitimin elzem olduğu ortadadır. Zira bireylerin yeteneklerinin doğru tespit edilmesi ve yönlendirilmesi nitelikli eğitimle olacaktır. Yoksa veteriner olması gereken biri iktisatçı, iktisatçı olması gereken biri veteriner olursa geleceğimize “vay” olur.

Sözün özü, yarınımızı kapı kapı torpil arayan, emeksiz ve zahmetsiz bir yerlere gelme gayretinde olan üşengeç bireyler değil, kendi kabiliyetlerine uygun yerde hakkıyla bulunan üreten bireyler kurtaracaktır.